Man en Paard Coaching

Man (v/m) en Paard Coaching / Very Important Horse

Coaching met Paard als Spiegel - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

Leg je lat op de hoogte die bij je past

Veel mensen die ik tegenkom - en vooral perfectionisten - hebben de neiging om een situatie waar ze grip op willen krijgen nogal binair te benaderen. Ofwel: het is 0 of 1, goed of fout, alles of niets. Zelf had ik daar ook een handje van. Logisch als je jezelf regelmatig als “hyperfectionist” hebt bestempeld, maar man, wat is het vermoeiend. Het resultaat is namelijk in 99 van de 100 gevallen dat die 100% perfectie niet lukt. Of in ieder geval niet in een keer. En zeker niet de eerste keer. Dus zat ik mezelf eigenlijk al te saboteren voordat ik begon. Omdat de twee dames die recent bij me waren voor een coachingsessie wel in de gaten hadden dat dit een recept voor mislukking was, wilden zij het graag anders aanpakken. Want hoe leg je die lat nou op de juiste hoogte?

 

Niets vertellen of de hele beerput open?

De eerste dame zat met een groot dilemma. Het liefst zou ze een aantal hoofdstukken van haar verleden uit haar leven willen schrappen, maar dat gaat helaas niet. Haar familie en vrienden weten wat er gebeurd is en respecteren dat ze er niet veel over loslaat. Maar het was al een paar keer voorgekomen dat iemand die minder dicht bij haar stond iets had opgevangen en een directe vraag had gesteld over die periode. Op zulke momenten konden er verschillende dingen gebeuren: ze kon dichtslaan, iets afwijzends zeggen op een manier die in haar ogen de sfeer volledig bedierf, of ze voelde zich gedwongen om meer te vertellen dan ze eigenlijk kwijt wilde. Ze realiseerde zich dat als ze helemaal niets zei, het risico groot was dat de persoon in kwestie zelf zou gaan invullen wat er aan de hand was en dat verhaal misschien een eigen leven zou gaan leiden. Als ze daarentegen alles zou vertellen, dan was de kans groot dat er een hoop emoties bij los zouden komen en dat was wel het laatste waar ze zin in had bij iemand die ze nog niet zo goed kende.

 

De touwtjes in eigen handen

Samen gingen we aan de slag om te onderzoeken welke aanpak beter bij haar paste. Ze bedacht dat er een paar dingen waren die ze wel over haar verleden wilde delen. Daar kon ze naar wens aan toevoegen dat de vrager zich naar aanleiding van haar verhaal vast wel kon voorstellen dat het een moeilijk onderwerp voor haar was. Verder besloot ze voor zichzelf dat ze absoluut duidelijk “mocht” maken waar voor haar de grens lag wat betreft op welke vragen ze wel en niet antwoordde. Vervolgens hebben we samen gekeken naar welke positieve gedachten iemand zou kunnen hebben naar aanleiding van haar verleden, want tot dat moment ging ze vooral uit van de (voor)oordelen die mensen over haar zouden kunnen hebben. Van al deze elementen heeft ze een scenario gemaakt dat goed voor haar voelde, iets dat haar het gevoel gaf dat ze controle had over de situatie.

 

Als je wilt afvallen, mag je niets lekkers

De tweede dame zat met een heel ander probleem. Ze had al een tijdje haar eetbuien goed weten te beheersen, maar zou dat weekend naar een high tea gaan. En ja, dan kon de verleiding weleens heel groot worden om toch iets te nemen natuurlijk. Zeker omdat de andere dames haar misschien saai zouden noemen als ze alle lekkernijen zou laten staan. En omdat ze ook nog eens de avond ervoor zelf het een en ander zou gaan bakken, waaronder een aantal favoriete hapjes. Ze zag die heerlijke baksels bij wijze van spreke al naar haar zwaaien en hoorde ze al “eet mij” fluisteren.

Volgens mij falen heel wat diëten doordat ze zo zwartwit zijn. Je bent ofwel “gezond” bezig, ofwel “ongezond”. Daartussenin is niets. En dus is de kans groot dat je na een periode waarin je succesvol alle verleidingen hebt weten te negeren, de lokroep van al al die zwaaiende gebakjes, wenkende glazen wijn en uitnodigende zakken chips niet meer te weerstaan is. Het risico is dan groot dat je niet een beetje toegeeft aan de behoefte om iets lekkers te eten of te drinken, maar je je volledig verliest in het naar binnen stouwen van “foute” dingen. En laten we wel wezen, als je één bakje pinda’s op hebt of één glas prosecco, dan maakt de rest ook niet meer uit. Ik vergelijk dit weleens met compensatiegedrag dat bijvoorbeeld paarden vertonen die maar een uurtje per dag mogen grazen. Die zie je nauwelijks iets anders doen dan eten omdat ze zich volledig volproppen met gras totdat zo’n vervelend mens ze weer van de wei haalt.

 

De verleiding weerstaan, maar dan anders

Mijn coachee had een mooi doel waar ze haar streefgewicht voor wilde behalen: eindelijk weer paardrijden. Dat helpt natuurlijk, want dan heb je tenminste iets om naar uit te kijken; afvallen enkel om af te vallen motiveert vaak net iets minder goed. Alleen was ze bang dat als ze tijdens de high tea de controle zou verliezen, ze weer in haar oude gewoontes zou vervallen. Dan zou haar doel een stuk verder weg komen te liggen in plaats van dichterbij. Dus vroeg ik haar of haar voornemen om niets lekkers te eten tijdens die middag haalbaar was. “Op zich wel,” antwoordde ze en ik gok dat je de twijfel in die woorden net zo duidelijk voelt als ik. “Hoe zou je het jezelf makkelijker kunnen maken?” vroeg ik. Vervolgens heeft ze voor zichzelf een strategie samengesteld waarin ze ervoor zorgde dat ze niet al hongerig naar de high tea zou gaan, voor zichzelf had bepaald wat en hoeveel lekkere dingen ze wel mocht eten en wie ze kon inschakelen om haar te ondersteunen. Als ze zich vervolgens voorstelde hoe ze zich daarna zou voelen, dan straalde ze helemaal. Diezelfde trots was te voelen in het app’je dat ze me aan het eind van “de” middag stuurde: “Het is gelukt!”

 

Je lat op de hoogte die op dit moment klopt

Bij de strategieën die mijn beide coachees hadden bedacht voor deze volledig uiteenlopende situaties zal je ongetwijfeld zijn opgevallen dat ze - in tegenstelling tot hun oorspronkelijke gedachte - niet zijn uitgegaan van 100% perfectie. En waarom zou je het jezelf extra moeilijk maken als het makkelijk(er) kan? Zeker als de kans op succes daardoor vele malen groter wordt? Het belangrijkste was dan ook dat ze de lat op een hoogte legden die bij ze paste. Natuurlijk is het heel goed mogelijk dat die hoogte over een tijdje verandert. Bijvoorbeeld als de dame met het heftige verleden merkt dat de reacties op haar verhaal veel positiever zijn dan ze had gedacht. Of als de dame die naar een lager gewicht streeft merkt dat haar behoefte om “ongezonde” dingen te eten of te drinken is afgenomen. Dan kunnen ze hun lat een paar streepjes hoger leggen. Nu hebben ze in ieder geval gekozen voor een hoogte die op dat moment haalbaar voelde. En die daardoor tot trots leidde in plaats van een rotgevoel.

 

Hester, Man en Paard Coaching

Motiveert mens en paard om vanuit ontspanning het beste uit zichzelf te halen

PS: Kan jij wel een steuntje in de rug gebruiken om jouw lat op de juiste hoogte te hangen? Dan help ik je daar graag bij. Maak een afspraak voor een gratis inzichtgesprek van een half uur, dan bekijken we samen waar je het meeste mee geholpen bent.

Vragen? Nieuwsgierig naar een specifiek onderwerp?

Mocht je vragen of opmerkingen hebben naar aanleiding van een van de blogs of artikelen, wil je meer weten over paardengedrag, of heb je een vraag over hoe coaching met behulp van paarden werkt, dan kun je altijd contact met me opnemen via de mail, telefoon of het contactformulier. Ook als je een artikel of blog zou willen lezen over een bepaald onderwerp, dan hoor ik dat graag.

Wil jij extra motivatie in je mailbox? Tips om zelf steviger in je schoenen te gaan staan, of om de relatie met je paard nog verder te verbeteren? En wil je daarnaast op de hoogte blijven van acties en aanbiedingen van Very Important Horse / Man en Paard Coaching?

Klik dan op onderstaande knop.