"Wees nou maar gewoon jezelf." Die opmerking heb ik zoooo vaak gehad door de jaren heen. "Gewoon". Ondertussen krijg ik milde uitslag op mijn derrière van dat woord. Voor mij was mezelf zijn namelijk allesbehalve gewoon. Als ik mezelf was en bij elk paard stopte om kennis te maken, dan kreeg ik commentaar. Als ik mezelf was en met mijn favoriete muziek stond mee te blèren of mee te rammen op mijn elektrische gitaar, dan kreeg ik commentaar. Als ik mezelf was en een stel veren in mijn haar stak omdat ik dat gaaf vond, dan kreeg ik commentaar. Als ik mezelf was en zei of schreef wat ik dacht, dan kreeg ik commentaar. 😔
Dus ben ik op een gegeven moment mezelf maar achter een stuk of 10 maskers gaan verstoppen. 👺 🎭 Zo van, als er eentje afvalt, blijven er nog 9 over om niet gelijk ontmaskerd te worden als rrrraarrrr. En ik hield mezelf zoveel mogelijk op de achtergrond. #muurbloem was jarenlang mijn "middle name". Tenzij ik per ongeluk op een podium terechtkwam, want dan ging ik los. Daar kon dat. 😎🎤🎸
En dat kon ook bij de paarden. Want die boeiden het geen ene voederbiet of ik nou 1 veer of een hele Indianentooi op mijn hoofd had. Of van welke muziek, boeken of films ik hield. Of in hoeverre ik er nou jongensachtig of meisjesachtig uitzag. Die hadden geen verwachting van mij op grond van mijn uiterlijk. Nou ja, misschien dan dat ik een mogelijke bron van iets lekkers kon zijn omdat ik toch uiteindelijk zo'n gekke tweebener was. Maar wat zij juist het liefste hadden was dat ik helemaal mezelf was, want dan was ik congruent en snapten ze mijn lichaamstaal. Wat een fantastisch gevoel gaf dat! 🤩🐴
De afgelopen jaren ben ik aan de slag gegaan met het verwijderen van die maskers, zodat ik steeds meer mezelf word. De paarden hebben daar uiteraard bij geholpen, maar ook een stel ontzettend fijne coaches en het feit dat ik merk dat ik helemaal niet zo alleen sta in mijn anders-zijn. Ja, ik krijg nog steeds commentaar als ik zeg en schrijf wat ik denk, maar ik krijg ook steeds vaker bijval en steun van mensen die op dezelfde frequentie zitten. Superfijn! 😊
Vorige week vrijdag mocht ik twee bijzondere mensen "bij mij" op de wei ontvangen die op dezelfde frequentie zaten en ook "gewoon" helemaal zichzelf durfden te zijn. Als ik dat zelf niet had gemerkt, dan had ik sowieso niet om dat feit heen gekund door het gedrag dat mijn vierbenige co-coach Heki liet zien. Want wow, wat smulde die daarvan! Nadat ze allebei met respect kennis met hem hadden gemaakt, besloot hij namelijk dat de beste plek in de wei van zo'n 40 bij 40 m bij ons was. Hij kwam na een oefening aanslenteren met zijn oortjes naar voren, plantte zijn hoofd op de vierde hoek van het vierkant waarin wij drieën onbewust een punt hadden opengelaten en ging in de chill-stand. Waarna hij de rest van de sessie zo bij ons bleef genieten. Of na een volgende oefening net zo hard weer terugkwam. 🙏🐴
Dit had ik nog maar zelden meegemaakt en zie ik dus als een dik compliment aan deze twee personen. Ik heb natuurlijk al vaker met Heki samen gecoacht en heb hem leren kennen als een paard dat zich letterlijk en figuurlijk op de vlakte houdt op het moment dat degene die gecoacht wordt in zijn of haar hoofd kruipt. Als die persoon geen verbinding kan of wil aangaan - niet met zichzelf en niet met hem - dan blijft hij op afstand. Paarden zijn gek op mensen die "gewoon" zichzelf zijn en in het hier en nu durven te zijn. Als dat niet zo is en ze hebben de keuze, dan gaan ze eens kijken of het gras elders groener is. 🍀
Vandaar dat je tijdens een coachingsessie met een paard zo fantastisch kunt oefenen met dat gevoel. Zonder oordeel over datgene waar je je nog niet helemaal jezelf over voelt. Heki boeit dat - net als alle andere paarden - geen ene voederbiet. Mij trouwens ook niet; wat dat betreft ben ik net een paard. Dus merk jij dat je moeite hebt om jezelf te zijn en ben je vaker met je gedachten in de toekomst of in het verleden dan in het heden, dan reageert hij daar als vierbenige co-coach feilloos op. En help ik je vervolgens om de stukjes te vinden waar je dat wel al kan zijn en waar je je comfort zone stiekem kunt uitbreiden. 😃🐴
Zodat ook jij straks "gewoon" jezelf kunt zijn. 😊
(Stel je eens voor: wie zou je dan zijn en hoe zou je jezelf voelen? 🤩)
Hester Stasse, Man en Paard Coaching / Very Important Horse - Meer plezier, ontspanning en vrijheid met paarden
PS: Je leven een kickstart geven met een positieve boost? Mijn Feniks- en Vuurpaard-coachingsessies met 1 PK in de rol van co-coach zijn daar exact voor bedoeld. (Let op: dit is dus coaching voor jou om zelf beter in je vel te gaan zitten! Gaat je paard daar ook beter van in haar/zijn vel zitten, dan is dat mooi meegenomen, maar het is niet het hoofddoel van de sessie.) De paarden en ik branden van verlangen om jou van je bullsh*t af te helpen door er de fik in te steken! 🔥 Dus als jij klaar bent met je oude zelf, die veel te kleine jas nu echt te krap wordt, en je moe wordt van elke keer je kop onder het maaiveld te houden, stuur me dan een bericht om een videobelafspraak te maken en een datum te prikken.
Mocht je vragen of opmerkingen hebben naar aanleiding van een van de blogs of artikelen, wil je meer weten over paardengedrag, of heb je een vraag over hoe coaching met behulp van paarden werkt, dan kun je altijd contact met me opnemen via de mail, telefoon of het contactformulier. Ook als je een artikel of blog zou willen lezen over een bepaald onderwerp, dan hoor ik dat graag.
Wil jij extra motivatie in je mailbox? Tips om zelf steviger in je schoenen te gaan staan, of om de relatie met je paard nog verder te verbeteren? En wil je daarnaast op de hoogte blijven van acties en aanbiedingen van Very Important Horse / Man en Paard Coaching?
Klik dan op onderstaande knop.