Woeeeeeehoeeeeeeh! Staartje in de lucht en gaan!

Ik vind het altijd fantastisch om te zien: veulens die als gekken door de wei racen. Er is geen enkel gevaar waar ze voor vluchten, ze zijn ook duidelijk niet op weg naar een bepaalde plek, maar galopperen in volle vaart in het rond. Ze schieten echt alle kanten uit als een stel ongeleide projectielen. In de buurt van mams als het nog jonge veulens zijn. Verder weg als ze ouder zijn. Soms doen ze het alleen en soms met een of meer leeftijdsgenootjes.

Waarom ze het doen? Lees er alles over in dit korte artikel.

Veel mensen - ikzelf incluis - hebben de neiging om te denken in termen van goed en fout, zwart en wit. En dat geeft weinig ruimte. Want eigenlijk valt er altijd wel iets aan te merken op datgene wat je gemaakt, gedaan of gezegd hebt. Zeker als je perfectionist bent. Maar mensen, wat geeft dat een hoop spanning!

Een blog over waarom het belangrijk is om fouten te "mogen" maken.

Bij gebrek aan een kam en een borstel zetten paarden hun tanden, tong en hoeven in om hun vacht te verzorgen. Als het ergens jeukt, prikt, pijn doet of trekt verzorgen ze dat deel van hun lichaam door te knabbelen, te bijten, te likken of te schuren. Hierbij kunnen ze zich in allerlei gekke bochten wringen.

Maar waarom kunnen paarden dit nou nog meer doen?

Lees er alles over in dit korte artikel.

“Ik heb hem even alle hoeken van de bak laten zien!”

Dat hoorde ik een amazone een tijdje terug zeggen tegen haar stalgenoten. [Nou kreeg ik als beelddenker in eerste instantie een grappig plaatje in mijn hoofd waarbij de amazone haar paard naar de rechterhoek leidde, naar de hoek wees en zei “Kijk, Rambo, hier is de rechterhoek,” waarna ze naar de linkerhoek ging en dat herhaalde. De realiteit zal echter minder lachwekkend zijn geweest.]

Haar paard had gebokt. En zij was er bijna af gevallen. “Echt, ik lag er zowat naast. Dus heb ik hem eens even laten zien wie de baas was!” Alhoewel ik denk dat haar paard dat laatste ietsje anders zag…

De zin en onzin van straffen - lees er meer over in deze blog.

Vandaag heb ik in overleg een geplande erftraining uitgesteld naar volgende week. De reden? De harde wind. “Ja maar, dat paard moet toch ook bij harde wind rustig over het erf kunnen lopen? Wat ben jij nou voor watje?” hoor ik je denken.

Klopt.

Weten waarom ik regelmatig trainingen in overleg annuleer? Lees dan deze korte blog.

Vorige week was ik bezig met het geven van een trailertraining toen een van de deelnemers plotseling riep: “Ho stop, er zit een gat in de klep!” Nou was er niets te zien omdat de laadklep op dat moment open was en er een rubberen map op bevestigd zat, maar toen we de klep sloten zagen we inderdaad een groot gat zitten vlak boven de nummerplaat. Het paard was dus met een van zijn hoeven door de klep gezakt, maar gelukkig niet vast komen te zitten door die rubberen mat!

Lees in deze blog wat er had kunnen gebeuren. En hoe je kunt voorkomen dat je paard een trauma overhoudt aan zo'n situatie.

Als twee paarden elkaar ontmoeten, of ze elkaar nou kennen of niet, zullen ze altijd eerst met hun neuzen naar elkaar toe gaan, waarna ze elkaars adem opsnuiven. Afhankelijk van in hoeverre de paarden welkom zijn in elkaars persoonlijke ruimte zullen ze op een bepaalde manier op dat eerste contact reageren.

Meer lezen over welk gedrag paarden op zo'n moment kunnen vertonen en waarom ze dat doen? Lees dan dit korte artikel.

In mijn vorige blog had ik het over hoe paarden mij vleugels hebben gegeven. En over hoe mijn coaches me vervolgens hebben geholpen om die vleugels verder te ontwikkelen en krachtiger te maken. Een van de meest confronterende onderdelen daarvan was dat ze me bewust maakten van hoe ik mezelf kortwiekte. Bepaalde woorden en zinnen die ik zei of dacht hadden het effect dat ze me kleiner maakten, me hulpeloos deden voelen en eigenlijk zelfs volledig onbelangrijk. En daardoor hield ik mezelf lange tijd onbewust aan de grond…

Doe jij dat ook? Lees deze blog om erachter te komen en krijg een paar tips om er iets aan te doen.

Veel paarden vertonen dit gedrag regelmatig en op allerlei verschillende plekken. In de wei, op stal, in de bak, tijdens een buitenrit, tijdens een wedstrijd, als je ze van de wei naar de bak, trailer of paddock wilt brengen, op de poetsplaats, in de trailer - echt overal. Opeens staan ze stokstijf stil met hun hoofd en hals omhoog, hun oren strak naar voren en hun aandacht op een punt gericht. Hierbij zijn de neusgaten en ogen iets verder dan normaal geopend. Het lijkt ook wel alsof je paard op zo’n moment even helemaal in zijn eigen wereld is en dat jouw (stem)signalen niet meer binnenkomen.

Waarom paarden dat doen? Je leest er alles over in dit korte artikel. (Inclusief een tip hoe je je beter kunt inleven in de wereld van je paard.)

Leg je een onbekend voorwerp in de wei of paddock waar je paard in staat, dan zullen je paard en zijn maatjes op onderzoek uitgaan. Het liefst bekijken ze het ding eerst vanaf een afstandje, waarna ze er - vaak in gebogen lijnen of in steeds kleiner wordende cirkels - naartoegaan. Uiteraard zijn ze continu alert; mocht het voorwerp een plotselinge beweging of geluid maken, dan springen ze weg of gaan ze er zelfs vandoor, waarna ze het in de meeste gevallen nogmaals proberen.

Waarom paarden graag nieuwe objecten onderzoeken en hoe je je paard iets extra's kunt aanbieden door daar gebruik van te maken, lees je in dit korte artikel.

Als paarden de kans krijgen, dan eten ze graag andere dingen dan (gedroogd) gras. Tijdens al mijn bezoeken aan de verschillende Konikkuddes in Nederland heb ik die verwilderde paardjes wel een hap van iets anders dan gras zien nemen: allerlei soorten kruiden, inclusief brandnetels, braambladeren en distels, maar ook de bladeren en takken van bomen en struiken. Gras is wel de hoofdmoot van het dieet van de Koniks en een klein percentage van wat ze per dag eten bestaat uit kruiden, struiken en bomen. Dat eten van planten met houten delen wordt in het Engels “browsing” genoemd en de Nederlandse vertaling daarvan is “grasduinen”.

Meer weten over grasduinen en waarom dat zo belangrijk is voor paarden? Lees dan dit korte artikel

Al zo lang als ik het me kan herinneren ben ik gefascineerd geweest door vleugels. Kunnen vliegen leek me het meest fantastische dat er was en dus hoopte ik toen ik klein was vurig dat ik op een dag wakker zou worden met twee vleugels op mijn rug. De eerste keer dat ik paarden zag galopperen wist ik zeker dat die het vermogen moesten hebben om te vliegen. Die wapperende manen, die golvende staarten, de snelheden die ze konden bereiken… Wat een vrijheid! Als paarden maar genoeg ruimte zouden krijgen, zouden ze vast opstijgen. Dat wilde ik ook. Vandaar dat ik mijn vaders hoofd kaal zeurde om te mogen paardrijden. Helaas zei die “nee”…

Weten hoe ik toch vleugels heb kunnen krijgen door de paarden? Lees dan mijn blog.

Drinken is iets wat zo’n beetje alle zoogdieren regelmatig doen. Het gedrag wordt officieel omschreven als “de inname van water door de lippen tegen of iets onder het wateroppervlak te houden, het met een zuigende beweging tussen iets geopende lippen en tanden door de mond in te brengen en door te slikken” [McDonnell, 2003].

Hoeveel drinkt een paard eigenlijk per dag en waarom heeft hij zoveel water nodig? Je leest het in dit korte artikel.

Pica is het woord dat in de gedragswetenschappen wordt gebruikt om het eten van grond (zand, klei of aarde) te beschrijven. Het gaat hierbij niet om het eten van grond omdat dat mee is gekomen met een plukje gras, maar het bewust in de mond nemen, kauwen en doorslikken van zand, klei of aarde.

Veulens hebben net als baby’s een orale fase, waarin ze aan allerlei voorwerpen - en dus ook grond - snuffelen, likken, het met hun lippen betasten, in de mond nemen en/of erop kauwen. Dit doen ze om de geur, structuur, vorm, smaak, en grootte van het object te onderzoeken. Hopelijk zie je jouw volwassen paard dat echter niet (vaak) doen, want dan is pica meestal een teken dat er iets niet helemaal in de haak is. En de gevolgen ervan zijn niet te onderschatten, want het eten van grond kan leiden tot koliek en ophoping van zand in de darmen.

Lees meer over wat er nog meer aan de hand zou kunnen zijn in dit korte artikel.

Stel je bent een paard. Je bent een dier dat gebouwd is om continu om zich heen te kijken en te vluchten als je het risico te groot vindt. Overleven is namelijk het allerbelangrijkste voor je. Je bent gek op ruimte en een wijds uitzicht, want dan kan je roofdieren tenminste zien aankomen zodat je er op tijd vandoor kunt gaan. Het liefste sta je daarom buiten, samen met een of meer andere paarden zodat jullie om de beurt de boel in de gaten kunnen houden terwijl de ander kan rusten.

Hoe beleeft een paard de trailer? In dit korte artikel stel ik me voor hoe paarden een trailerrit zouden beleven.

Geeuwen is gedrag dat we zelf regelmatig uitvoeren. En net als bij mensen heeft het bij paarden ook vaak te maken met slapen en moe zijn. Ze doen het meestal als ze staan of liggen te slapen, of dat net hebben gedaan. Je ziet het paard daarbij diep en lang inademen met zijn mond opengesperd, zijn lip naar boven gekruld en zijn oren opzij. Hij kan zijn kaken boven elkaar houden, maar kan ze ook heen en weer bewegen terwijl hij gaapt. In beide gevallen zijn de onder- en boventanden zichtbaar en vaak zijn de ogen half gesloten of iets naar achteren gerold. Hengsten en ruinen zie je ook weleens geeuwen als ze staan te masturberen.

Lees in dit korte artikel waarom paarden nog meer kunnen geeuwen.

Zowel bij de paarden als bij de mensen die ik begeleid zie ik het regelmatig gebeuren: aan het begin van de training loopt het even niet lekker. Het paard dat aan het eind van de vorige training zonder enige hapering de trailer in wandelde, blijft nu herhaaldelijk staan voordat hij er toch maar in gaat. Of de paardeneigenaar die de training daarvoor op het perfecte moment de druk op zijn touw liet wegvallen, houdt die nu net ietsje te lang vast waardoor het paard in verwarring raakt. Zelf heb ik het ook regelmatig bij het schrijven van een langer artikel dat het een tijdje duurt voordat ik weer echt op gang kom.

In deze korte blog vind je drie tips om makkelijker om te gaan met je startproblemen.

Bij onze gedomesticeerde paarden zie je dit gedrag iets minder vaak omdat er weinig paarden in natuurlijke groepen worden gehouden (ofwel groepen waarin een hengst een harem kan vormen met een of een aantal merries en hun veulens). Ik heb het zelf vooral gezien bij ruinen die zich nog steeds als hengst gedroegen en een of meer favoriete merries hadden in hun groep. Hierbij zie je de hengst of ruin in een soort sluipende beweging op de paarden die hij als zijn haremleden beschouwd af lopen, waarbij hij zijn hoofd laag houdt en zijn hals gestrekt. Zijn oren liggen plat in zijn nek en zijn neus is meestal gericht op de individuen die hij voor zich uit of in een andere richting wil drijven. Vaak zie je dat hij zijn hoofd tegelijkertijd heen en weer beweegt; gedrag dat “snaking” wordt genoemd, ofwel een slangenbeweging maken.

Waarom hengsten en ruinen die zich hengst voelen dit doen? Lees het in dit korte artikel.

Veel mensen die ik tegenkom - en vooral perfectionisten - hebben de neiging om een situatie waar ze grip op willen krijgen nogal binair te benaderen. Ofwel: het is 0 of 1, goed of fout, alles of niets. Zelf had ik daar ook een handje van. Logisch als je jezelf regelmatig als “hyperfectionist” hebt bestempeld, maar man, wat is het vermoeiend. Het resultaat is namelijk in 99 van de 100 gevallen dat die 100% perfectie niet lukt. Of in ieder geval niet in een keer. En zeker niet de eerste keer. Dus zat ik mezelf eigenlijk al te saboteren voordat ik begon. Omdat de twee dames die recent bij me waren voor een coachingsessie wel in de gaten hadden dat dit een recept voor mislukking was, wilden zij het graag anders aanpakken. Want hoe leg je die lat nou op de juiste hoogte?

Lees meer in deze blog.

Toen ik klein was en voor het eerst een springwedstrijd zag op tv, deden de ruiters en amazones het al: hun paard op de hals kloppen als ze het parcours hadden afgelegd. Lachend en met beide handen als ze dat foutloos hadden gedaan, of wat minder enthousiast als er een balk was gevallen. Ook toen ik eindelijk naar de manege mocht om rijles te nemen, moesten we van de instructrice ons paard belonen door hem op de hals te kloppen als we een stuk hadden gedraafd, ingewikkelde figuren hadden gereden of hadden gegaloppeerd. Ik kan me dus niet anders herinneren dan dat het heel normaal was dat je je paard op de hals klopte als je hem duidelijk wilde maken dat je blij was met zijn gedrag.

Totdat ik erachter kwam dat die klopjes helemaal niet klopten! Lees in deze korte blog waarom niet en wat dan wel klopt.

De afgelopen keer hebben we de L-shape verder uitgebreid, zodat je er een U-shape, een Zigzag of een Labyrinth van kon maken. In dit vijfde en laatste deel van Creatief met Balk geef ik je wat ideeën om je grondspel nog uitdagender te maken voor jezelf en je paard door er pionnen aan toe te voegen.

Laat je creativiteit de vrije loop in het laatste deel van "Creatief met Balk".

Zoals ik de vorige Woensdag Gedragdag al schreef over wanneer een paard dreigt om te bijten, als een paard dreigt, gaat het om een waarschuwing waar vaak al een aantal andere signalen aan vooraf zijn gegaan. Dit geldt dus ook als een paard dreigt om te slaan met zijn achterbenen. Reageer jij of het andere paard daar niet (voldoende) op dan kan de volgende stap zijn dat het paard echt zal trappen. En paarden kunnen bijzonder goed richten, zoals mensen waarbij een hoefvijl of borstel uit de hand is geschopt zullen beamen.

Lees meer over waarom paarden dit gedrag kunnen vertonen.

De vorige aflevering begonnen we met de L-shape. Voor- en achteruit en zowel als je aan de linker- als aan de rechterkant van je paard loopt. Dit keer leggen we de lat weer ietsje hoger door de bochten scherper te maken en beide kanten uit te draaien.

Tussen paarden onderling, maar ook richting mensen zie je regelmatig dat paarden dreigen om te bijten. Meestal komt dit niet uit de lucht vallen, maar hebben de paarden al een aantal subtielere signalen gegeven dat ze de situatie niet fijn vinden. Daarbij kan het gaan om oren in de nek leggen, hoofd en hals in de richting van de ander zwaaien, een paar stappen in de richting van de ander of zelfs het doen van een uitval. Hierbij zijn de oren van de dreiger achterwaarts of plat in de nek en is de hals gestrekt en wijst het hoofd in de richting van het paard of mens dat ze dreigen te bijten. Bij paarden onderling is het dreigement meestal gericht op het hoofd, de schouder, borst of benen van de ander.

Een kort artikel waarin je meer te weten komt over waarom paarden kunnen dreigen om een ander paard (of jou) te bijten.

Zowel tijdens de trainingen als de coachingsessies die ik verzorg merk ik dat mensen het best een uitdaging vinden om zich een nieuwe gewoonte eigen te maken. En uiteraard is het ook veel makkelijker om op de bekende weg door te blijven gaan. Die ligt tenslotte binnen je comfort zone: je weet wat je rol is, wat je moet doen en wat je als resultaat kunt verwachten. Alleen is het natuurlijk niet zo handig als die gewoonte er eentje is die je niet bij het doel brengt dat je graag wilt bereiken. Vandaar dat ik wat tips heb opgeschreven om ervoor te zorgen dat je je die nieuwe gewoonte wel eigen maakt.

Vorige week maakten we de training met balken weer wat uitdagender door aan de slag te gaan met hoogteverschillen. Dit keer ligt de focus op beter leren sturen. En dan vooral als je je paard achteruit laat lopen. Met andere woorden, de L-shape staat op het programma.

Lees meer in Deel 3 van de serie "Creatief met Balk".

Bij de halfwilde Konikkuddes zie je het regelmatig gebeuren: twee of meer leden van een harem gaan vlakbij elkaar staan. Als het rustig is, staan of liggen ze vaak met hun hoofd dezelfde kant uit, afhankelijk van de windrichting. Dreigt er gevaar, dan staan ze verschillende richtingen uit met hun hoofd omhoog, zodat ze zo snel mogelijk weten uit van welke kant de bedreiging komt en ze eventueel in de tegenovergestelde richting kunnen vluchten. De veulens van de harem liggen meestal in het middelpunt van de groep.

Waarom ze dat doen? Kom het te weten in dit korte artikel.

Er is een groot verschil tussen hoe paarden en mensen denken. Wij denken vooruit en gaan alvast na wat er mis zou kunnen gaan, welk effect dat zou hebben en hoe we het zouden kunnen voorkomen of oplossen. Paarden leven daarentegen, net als andere dieren, in het hier en nu. Ze reageren op de situatie waar ze in zitten en niet op wat er zou kunnen gebeuren. Dat verschil in denken zorgt ervoor dat er regelmatig dingen misgaan in de communicatie tussen mensen en paarden.

Meer weten over wat er aan de hand is en hoe je daarmee het beste kunt omgaan? Lees dan deze blog.

Een briljante uitspraak die normaalgesproken wordt toegeschreven aan Pippi Langkous. Als rechtgeaarde perfectionist moest ik natuurlijk even opzoeken of dat wel echt zo was. En sorry, Pippi-fans, dit bleek niet het geval. [Eigenlijk had ik dus “anoniem” tussen de rechte haakjes moeten zetten, wederom in mijn perfectionistenjasje.] Astrid Lindgren heeft haar heldin met de rode vlechtjes iets laten zeggen dat in de buurt kwam, maar niet deze woorden. Alhoewel het natuurlijk prima had gekund, want het past helemaal bij Pippi die altijd graag nieuwe dingen uitprobeerde. Net als ik vorige week, toen ik voor het eerst ging vuurspuwen.

Vorige week waren we geëindigd bij het uitdagender maken van je training door de tussenruimte tussen je balken te veranderen, de balken schuin te leggen, van tempo te wisselen en je paard achterwaarts over de balken heen te laten stappen. Vandaag pikken we de draad daar op en gaan we verder met het nog uitdagender maken van de oefeningen door de hoogte in te gaan.

Na een stevige training laten veel paardeneigenaren hun paard even lekker rollen in de bak. De meeste paarden stellen dat enorm op prijs. Ze zullen met gestrekte hals wat aan het zand snuffelen en eraan krabben met hun voorhoeven, met verende tred een of meerdere rondjes lopen op de plek die het meest uitnodigend is en zich uiteindelijk door hun benen laten zakken.

Waarom rollen paarden? De eerste reden - zichzelf verzorgen - ligt behoorlijk voor de hand, maar wist je ook dat paarden het in stresssituaties kunnen doen?

Zo nu en dan krijg ik een berichtje van een van mijn klanten dat ze een minder goede trainingsdag hadden. De voorgaande trainingen waren allemaal beter geweest dan die daar weer voor, maar nu waren ze plotseling terug bij "af". Zo voelde het tenminste. Over de ups en downs van leer- en groeiprocessen.

Pas was ik bij een van de dames die ik op dit moment begeleid om een ontspannen relatie te krijgen met haarzelf en haar paard. Zoals gebruikelijk pakte ik een stel springbalken die ik in de bak neerlegde in een ander patroon dan de training daarvoor. "Goh, ik zou er nou nooit aan gedacht hebben om ze op die manier neer te leggen," zei de dame, die in een paar trainingen al een prachtige vooruitgang heeft geboekt. "Zou je daar een keer een artikel over kunnen schrijven? En dan het liefst met een heleboel voorbeelden erbij."

U vraagt, wij draaien. Vandaar dat je vanaf deze week elke donderdag nieuwe oefeningen krijgt om zelf naast je paard met balken aan de slag te gaan.

Nu het veulenseizoen in volle gang is, leek het mij wel leuk om even in te zoomen op zooggedrag. Als een veulen wil drinken dan zal het eerst een paar keer met zijn hoofd tegen de uier aan stoten. Dit zorgt ervoor dat de merrie haar melk “laat schieten”, ofwel haar melk gaat afgeven. Normaalgesproken zal de merrie zo gaan staan dat haar veulen makkelijk bij de uier kan. Ze zal dan bijvoorbeeld wijdbeens gaan staan, of haar achterbeen aan de kant van het veulen iets naar achteren verplaatsen.

Meer weten over hoe en hoe vaak veulens bij hun moeder drinken en wanneer ze daar ongeveer mee ophouden? Lees dan dit korte artikel.

Een gevecht tussen twee (half)wilde hengsten ziet er enorm heftig uit. Veel gillen, maaien, trappen en bijten. Toch houden de hengsten er maar zelden echt ernstige verwondingen aan over. Bij onze tamme paarden kan dat echter wel gebeuren. Weten waarom? Lees dan dit korte artikel.

Vorige Woensdag Gedragdag schreef ik al dat ik iets meer wilde vertellen over kalmerende signalen. Rachael Draaisma onderzocht dit onderdeel van de lichaamstaal van paarden en schreef daar het boek “Language Signs & Calming Signals of Horses” over (dikke aanrader overigens!). Hierbij gaat het om signalen die paarden laten zien bij toenemende of afnemende spanning. Het doel ervan is om zichzelf en het eventuele andere dier, mens of ding te kalmeren zodat er een positievere sfeer wordt gecreëerd of behouden, om sociale relaties te beschermen en om negatieve escalaties te voorkomen. Splitsen is een van die kalmerende signalen.

Kom er meer over te weten in dit korte artikel.

Best onwennig is dat in het begin, toch? Omdat je het zo hebt geleerd, ga je automatisch aan de linkerkant staan als je je paard vastklikt aan je leidtouw. Maar ik raad je echt aan om eens vaker van kant te wisselen. Waarom? Als je paard eraan gewend is dat je hem zowel vanaf de linker- als vanaf de rechterkant kan begeleiden, kan je dat enorm helpen als je voorbij iets wilt lopen wat je paard spannend vindt. Superhandig dus!

Lees meer over waarom dit werkt en hoe van kant wisselen er ook nog eens voor zorgt dat je zelf veiliger bent in dit korte artikel.

Zeker nu de ruiperiode is aangebroken en er steeds meer insecten rondvliegen, zal je je paard dit zelfverzorgende gedrag regelmatig zien vertonen. Hij zoekt een boom, paal of ander stevig voorwerp en gaat al schurend de jeuk te lijf. Maar wist je dat dat schuren ook een teken kan zijn van stress? Lees er alles over in dit korte artikel.

Zeker nu het weer veulenseizoen is, zal je dit gedrag regelmatig zien langskomen bij hengstveulens. Maar ook ruinen willen nog weleens een robbertje vechten voor de gein. En dat ziet er best wel imposant uit.

Meer te weten komen over schijngevechten? Lees dan dit korte artikel.

Vorige Woensdag Gedragdag had ik het over plat liggend op de grond slapen en hoe belangrijk dat is voor je paard. Als aanvulling daarop leek het me interessant om ook de meest voorkomende manier dat paarden een tukje doen te bespreken: staand slapen. Als je een groep paarden hebt die elkaar vertrouwen, zal je die typische slaaphouding vast weleens hebben gezien: ogen (bijna) dicht, hoofd hangend, oren opzij en een been op rust. Vaak laat het paard daarnaast ook nog zijn onderlip openhangen in standje centenbak.

Lees meer over waarom paarden vaker staand slapen dan liggend in dit artikel.

Slapen, hoezo? Ik ken mensen die hun paard dat eigenlijk nog nooit hebben zien doen. Niet plat op de grond liggend, bedoel ik. En dat is een beetje een zorgwekkend teken, want een paard heeft, net als elk ander dier, deze vorm van slaap zeker wel nodig. Hopelijk slapen deze paarden dus wel plat op de grond op de momenten dat hun eigenaar er niet bij is.

Meer lezen over waarom deze manier van slapen zo belangrijk is voor je paard? Lees dan dit korte artikel.

Vorige week coachte ik iemand die behoorlijk in gevecht was met haar zelfbeeld. Toen ik haar vroeg wie of wat ze zag als ze in de spiegel keek, kwam er een hele lijst van rotopmerkingen en scheldwoorden langs. Allemaal dingen die verschillende mensen ooit tegen haar hadden gezegd en die ze ongemerkt was gaan geloven. Simpelweg omdat ze het zo vaak gehoord had. Maar toen ze echt ging kijken naar wie ze daar zag staan, toen ze degene zag die daar echt stond, werd die lijst opeens heel anders. Dit open gesprek en de dag die daaraan voorafging, zetten me aan het denken over mijn eigen zelfbeeld.

Lees meer over wat ik allemaal ontdekte deze blog.

In mijn vorige artikel over paardengedrag had ik het over hengstenhopen en dat daar 25% van de gevechten tussen hengsten bij ontstaat. Gisteren zag ik dat bij de Koniks in de Koornwaard een paar keer gebeuren. Maar er gebeurde nog iets anders.

Benieuwd naar wat dat was? Lees dan meer in dit artikel.

Staan er bij jouw paard een of meerdere ruinen in de groep en hebben die het idee hebben dat ze nog helemaal "het mannetje" zijn? Dan zou het zomaar kunnen dat er bij jou in de wei of paddock op bepaalde plekken grote hopen mest liggen omdat ze over elkaars paardenvijgen heen mesten.

Lees meer over het bouwen van hengstenhopen in dit artikel.

"Grazen?" zul je misschien vragen. "Wat is daar nou over te schrijven?" Als je al een heleboel weet over wat paarden nodig hebben om zich lekker in hun vel te voelen, kan je dit stukje inderdaad makkelijk overslaan. Maar als je nog niet zo lang een paard hebt of verzorgt, dan zijn er wel een paar dingetjes die belangrijk zijn om te weten. Lees er meer over in dit artikel.

Misschien dat je dit woord nog niet eerder had gehoord, maar dat krauwen met de lippen en/of tanden dat paarden bij elkaar doen heet officieel zo. "De ander poetsen" of "elkaar poetsen" betekent het en alle paardachtigen doen het, maar ook veel andere dieren die in groepen leven. Meer weten over waarom ze dat doen? Lees dan meer in dit artikel.

Als je zo’n vraag krijgt, dan weet je dat je alert moet zijn. Dat er waarschijnlijk iets ongewoons aankomt. Maar ja, wat doe je als je al bij verschillende therapeuten bent geweest en de nare ervaringen je blijven pesten? Als die een enorme invloed hebben op je slaap, je werk en je privéleven? Dat je je continu uitgeput voelt en snakt naar een beetje rust in je hoofd. Jezelf opnieuw wilt leren kennen, omdat je gewoon niet meer weet wie je bent. Stel dat iets ongewoons wel zou werken… “Waar zit je aan te denken?” vraagt ze.

Een kort, waargebeurd verhaal over hoe iemand die niets met paarden heeft door paardencoaching een eerste stap zet op weg naar verandering.

Het lijkt net alsof je paard lacht als hij zijn bovenlip optrekt, zijn neusgaten dichtdrukt, zijn nek en hoofd strekt en soms zelfs zijn ogen helemaal wegdraait - gek ziet het er sowieso uit. Je weet dat dit gedrag "flemen" heet. Maar waarom doet hij dat nou eigenlijk?

Een wandeling maken met je paard is een goede voorbereiding op een ontspannen buitenrit. Op deze manier kun je de comfort zone van je paard vergroten, terwijl je naast je paard meer mogelijkheden hebt om hem langs uitdagende situaties te leiden dan als je erop zit. In dit artikel kom je meer te weten over wat je kunt doen als je paard spanning laat zien tijdens de wandeling.

Niet om je auto in te parkeren natuurlijk. Je zou hem wel kunnen gebruiken om je paard naast te leren wachten, maar daar wilde ik het vandaag niet over hebben. Nee, deze emmer gebruik ik om mijn gedachten tijdelijk in te stallen.

Lees meer over hoe een fysieke parkeerplaats voor je gedachten je kan helpen om je te focussen op wat er op dat moment belangrijk is in deze blog.